Lieve NoMo’s & friends,

Zo begon ik een van mijn eerste posts, 150 weken geleden. Het is wat stiller geweest hier de afgelopen tijd. Het was een moment van bezinning na bijna 3 jaar, 5 retreats met meer dan 40 geweldige NoMo’s tussen de 30 en 85 jaar. En hoewel we alweer bezig waren met een volgende retreat heb ik besloten om (in ieder geval voor nu) te stoppen.
Ik heb dit altijd 100% vanuit gevoel gedaan, me met veel liefde, overtuiging en motivatie ingezet voor NoMo Retreats en steeds per keer met Rosan gekeken of we er nog een wilden doen. En ik heb de energie nu niet. Dat vind ik heel moeilijk om toe te geven, maar het is te veel met 2 andere banen ernaast, een druk sociaal leven en mensen om me heen die ik ook liefde en zorg wil geven.
Niet dat ik NoMo Retreats ooit als werk heb gezien. Ik heb het altijd bewust vrijwillig gedaan omdat dat voor mij het beste klopte qua intentie en uitwisseling van energie. Het voelde niet goed om geld te verdienen aan het verdriet van anderen wat ik zelf zo goed ken.

Het opzetten van NoMo Retreats heeft ook zeker bijgedragen aan mijn eigen journey de afgelopen jaren. Het ontmoeten van zo veel andere geweldig leuke vrouwen die in hetzelfde schuitje zaten was helend, verzachtend en inspirerend.
Ik voel me nog steeds niet “childfree” of “childless” maar 100% NoMo met heel veel lieve kinderen om me heen en, hoewel met pijn in mijn hart, ook steeds meer genietend van mijn eigen leven zonder. Ik denk regelmatig aan hoe het zou zijn met ons kleintje, inmiddels minimaal 4 jaar oud. Ik weet zeker dat dat geweldig zou zijn geweest en voel ook wat voor ruimte ze me cadeau geeft door er niet te zijn gekomen.

NoMo Retreats nam ook flink wat tijd en energie in beslag. Het voorbereiden, zoeken naar geschikte locaties (alles is vaak een jaar van tevoren al volgeboekt), de emotionele betrokkenheid; de verhalen die je hoort gaan niet in de koude kleren zitten en de communicatie en werving voor de retreats, zeker niet mijn favoriete onderdeel. Op een gegeven moment voelde ik dat ik “uitverteld” was. (lees verder in de comments)

Vorige week vierden we Othersday en vandaag wordt Moederdag gevierd. Mooi dat dit naast elkaar kan bestaan. Als je geen moeder meer hebt of (klein)kinderen kan vandaag desalniettemin confronterend en verdrietig zijn, en ook dat mag gevoeld worden. Ik ben niet met Othersday gestart om de moeilijkheid of verdriet weg te nemen maar om het een plek te geven en in het licht te zetten. Om ruimte te creëren voor het verdriet én om samen te vieren wat we allemaal wel hebben in het leven.

Het is een beetje zoals met deze prachtige gele klaproos die een retreat deelnemer vorige week tegenkwam bij de Hoorneboeg. Je ziet misschien vooral rode klaprozen om je heen, maar hoe mooi is deze gele? 💛

Zorg goed voor jezelf en je grenzen vandaag. Rosan en ik sturen iedereen veel liefs en een dikke knuffel

Over iets meer dan een maand is het weer Moederdag. Een dag die voor veel vrouwen zonder kinderen gemengde of complexe gevoelens kan oproepen.
Daarom kan het fijn zijn om een week ervoor een eigen moment te vieren of in ieder geval samen te zijn met gelijkgestemden en je niet alleen te voelen.

Voor wie is ons Othersday Retreat bedoeld?

Voor alle vrouwen* die geen kinderen kunnen krijgen of hebben gekregen om wat voor reden dan ook, maar dat wel graag hadden gewild. Wat voor vorm dat aanneemt, kan erg verschillen en dat is helemaal oké.
*(gender) queer absoluut welkom

We zijn er voor:
Vrouwen met of zonder relatie.
Als je door een fertiliteitstraject bent gegaan (in allerlei vormen) of als je dat, al dan niet bewust gekozen, niet hebt gedaan.
Als je om medische redenen geen kinderen kunt krijgen.
Of vanwege allerlei verschillende andere omstandigheden geen kinderen hebt gekregen, gaat krijgen of kunt krijgen. En nee het leven is niet zwart wit en soms onzeker, daar zijn we ons van bewust. Belangrijk vinden we het wel dat je niet midden in een fertiliteitstraject zit omdat je dan gefocust bent op de hoop om een kindje te krijgen en daar richten onze retreats zich niet op. Wij kijken naar je leven nu en in de toekomst en hoe je dit zonder kinderen kunt vormgeven.
We zijn er voor je als de rouw van het geen kinderen krijgen nog heel rauw of recent is, als de rouw al verzacht is en alles daar tussenin.
Vrouwen van alle leeftijden en achtergronden.
Voor iedereen die graag andere vrouwen ontmoet voor wie hun kinderwens niet uit is gekomen of gaat komen.
Voor iedereen die aan het uitvogelen is hoe het leven nu verder in te richten..

Juist deze diversiteit maakt het interessant en mooi dat je je ook meteen zo verbonden kunt voelen.
Heb je twijfels, vragen? Stel ze gerust. We beantwoorden ze graag.
We’ve got your back 😘

Veel liefs,
Rosan en Lotte

#nomo #retreat #infertiliteit #notmom #notamom #ongewenstkinderloos #onvervuldekinderwens#rouw #support #healing #selfcare #balance #moederdag #othersday #yoga #natuur #food #vegetarisch

“Oh sorry dat ik aanbel, de kinderen liggen natuurlijk te slapen”, zei de postbode vol goede bedoelingen. “Eh nee hoor” stamelde ik. Een beetje bedremmeld nam ik het pakketje aan en deed de deur dicht. Fuck my life

Het is een van de vele kleine vooroordelen waar je mee geconfronteerd wordt als je geen kinderen hebt. Je past niet in een systeem waar de meeste mensen wel in zitten. Vader of moeder worden wordt gezien als een van de grootste transformaties in het leven, maar dat níet worden als je dat wel graag had gewild is misschien wel net zo’n grote transformatie. Het is er een die je niet aan zag komen en er ligt geen ingesleten pad met voorbeelden waar je op kunt wandelen.

Toen ik na jaren fertiliteitsbehandelingen met nul “succes” in een enorm gat viel dacht ik: ik ben vast niet de enige, maar waar is iedereen? Ik ging op zoek naar hulp.
In alternatieve therapie vonden ze “inderdaad nul energie in het buikgebied”. Bij de psycholoog wilden ze het verdriet weg emdr-en anders moest ik toch echt “adoptie of pleegouderschap overwegen”. Het bleek ook voor veel hulpverleners een ongemakkelijk onderwerp.

Ik voelde me een probleem dat opgelost moest worden terwijl ik eigenlijk vooral gezien en gehoord wilde worden. Een beetje ruimte maken in het systeem voor als het anders gaat. Ik besloot zelf iets te ontwerpen voor vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen of hebben gekregen. Iets wat paste bij mij en wat hopelijk ook anderen zou aanspreken.

Inmiddels zijn er 4 NoMo retreats geweest en komt de vijfde eraan, in het weekend voor Moederdag. In aanloop hiernaartoe spreek ik veel vrouwen en alle verschillende verhalen raken me. Wat hen verbindt is dat ze zich vaak niet gehoord en gezien voelen en weinig ruimte ervaren voor hun verdriet.

Mocht je iemand kennen voor wie dit retreat helpend kan zijn, deel dit dan vooral. Het maakt echt een verschil om anderen te ontmoeten die door hun eigen proces zijn gegaan, wellicht heel anders, maar ook op veel punten herkenbaar. Het is fijn om ervaringen te kunnen delen, elkaar te steunen, inspireren en nieuwe plannen te maken. Want op dit minder bewandelde pad blijken meer mensen te lopen dan je denkt.